گرتو دانی و جز این است بگو             پس چه شد نامه چه شد پیغامش؟

خوب میدانم که مرا برده ز یاد             زان که شیرین شده از من کامش

منشین غافل و سنگین و خموش         زنی  امشب  ز  تو میجوید  کام

در  تمنای  تن  و  آغوشیست                تا  نهد  پای  هوس بر  سر نام

عشق  طوفانی  و  بگذشته  او             در  دلش  ناله  کنان  میمیرد

چون غریقی است که با دست نیاز        دامن  عشق  تو  را  میگیرد

دست پیش آر و در آغوشش گیر           این لبش،این لب گرمش ای مرد

این  سر  و  سینه  سوزنده  او             این تنش، این تن نرمش ای مرد...

کجایی  تو ای  گرمی  جان من                 که شد زندگی بی تو زندان من

کجایی  تو ای تک چراغ شبم                   که  دور از تو جان میرسد  بر  لبم

لبم بوسه جوی لب نوش توست             درآغوش من بوی آغوش توست

به هر جا گلی دیده بو کرده ام                  ز  گلها  تو را  جستوجو کرده ام

شب آمد سیاهی جهان را گرفت               غم  تو  گریبان  جان  را  گرفت

بیاای درخشنده مهتاب من                      که عشق توبرد ازسرم خواب من

رهایم مکن در غم بی کسی                    کنم  ناله  شاید  به  دادم  رسی

خطاکارم اما زمن گوش کن                      بیا رفته ها را فراموش کن...!

                                       ...بیا رفته ها را فراموش کن...

از بعد رفتنت هنوز چشای خیسم به دره

ازبعد رفتنت بدون با گریه خوابم میبره

از وقتی نیستی دل من همش هواتو میکنه

توباورش هم نمیاد یه روز فراموشت کنه

رفتن تو،تو هر نفس آتیش به جونم میزنه

گرفتن دستای تو،تو خواب رویای منه

این که همش فکر میکنم رفتن تو حقیقته

دروغ نمیگم میدونی حرفای من صداقته

باشه جوابم رو نده بذار از دوری بسوزم

تا وقتی برگردی پیشم چشامو به در میدوزم

باشه برو تنهام بذار اما نگو تنها شدم

بدون که سخته بی تو و تو غصه ها رها شدن

میرم ولی یادت نره یکی یه عمر واست میمرد

هر چی بدی کردی به من عشقتو از سرم نبرد

باشه میرم اما بدون یه روز میای که دیر شده

اون روز امیدم مرده و دلم از دنیا سیر شده...

با من امشب چیزی از رفتن نگو         نه نگو،از این سفر با من نگو

من به پایان میرسم از کوچ تو            با مردن از آغاز این مردن نگو

کاش میشدلحظه هاراپس گرفت    کاش میشدازتوبودو باتوبود

کاش میشددرتوگم شداز همه        کاش میشدتاهمیشه باتو بود

 کاش فرداراکسی پنهان کند           لحظه رادرلحظه سرگردان کند

کاش ساعت را بمیراند به خواب        ماه  را  بر شاخه  آویزان  کند

میروی تاقصه غمنامۀ تدفین گل     میروی تاواژه راباران خاکستر کنی

میروی تا بخشی از جان مرا پرپر کنی...